من حامد ۲۳ ساله  هستم میخوام داستان خودمو برا شما مردم خوبم تعریف کنم من۱۷ سالم بود که با یک دختراشنا شدم بزار از اول براتون بگم اون موقه زیاد اینور اونور میکردم یک روز زمستانی بود در مدرسه یک دختر رو دیدم خوشم ازش امد دیگه هر روز تا یک هفته میرفتم در مدرسش تا یک روز بهش سلام کردم خندید سرش رو پایین انداخت اون شب همش جواب سلامش جلوی چشمام بود فرداش رسید. پیش مدرسش یک کوچه خلوت باریک بود که موقه ای میخواست بره خونه داداشش باید از اونجا رد میشد اون موقه ام زیاد تلفن همراه بورس نبود یک روز که میخواست بره خونه داداشش جلوش رو گرفتم ازش خواهش کردم نامه رو بهش دادم کم کم داشت خودش رو تو دلم جا میکرد خلاصه اونم نامه رو قبول کرد من که بد جور سیریش بودم چند روز گذشت جواب نامه رو ازش گرفتم که نوشته بود اونم از من خوشش امده از اونجا بود که جرقه کاهدون زده شد هر روز که می گذشت ما بیشر باهم گرم میشدیم به حدی که اگر یک روز صدای هم رو نمی شنیدیم مثل دیوانه ها می شدیم همه چیز خوب بود جز یک چیز که اون بهترین جای شهر بود من بد ترین جای این شهر من همه چیز رو بهش گفته بودم   بهش میگفتم مونم

مونم؟

بگو دردت به جونم

گلم من اونجا زندگی میکنم هیچی ندارم

حامد به قران یک بار دیگه بگی حا آ

اخه هرموقه عصبی میشد می گفت حامد حا آ قهر میکرد

اون روزم قهر کرد منم از دلش دراوردم

خانوادش زیاد خوششون از من نمیومد همیشه یک نفر بود که به من طعنه بزنه بگذریم همه 

چیز خوب بود چند سالی گذشت تا یک روز بهم زنگ زد

سلام مونم.

سلام نفسم.

یکی یکدونم چرا صدات گرفته؟؟؟

زد زیر گریه گفت

حامد بیا ببینمت..

بیام کجا؟

ارایشگاه پیش مدرسم قدیم

منم خیلی زود اماده شدم ۱۵دیقه طول نکشید خودم رو رسوندم اونجا ۳سال بود که از دوستی ما می گذشت

گلم چی شده اتفاقی افتاده؟؟؟ مات چشمام شد چشماش میلرزیدن زد زیر گریه

حامد خاستگار برام امده .

نترس قلبم تا تو نخوای هیچ کس نمی تونه تورو از من بگیره.

نه حامد این بار فرق میکنه

گلم تو اونقد بزرگ نیستی

روش نشد بهم بگه ولی فهمیدم که میخوان از من جداش کنن منم سرش رو گذاشتم رو شونه هام گفتم درست میشه خدای ما هم بزرگه این حرف رو زدم که اون اروم بشه در دل منم ترس عجیبی بود اون فقط گریه میکرد سرشو بالا کشیدم یک بوس از اشکاش کردم گفتم درست میشه

یک ماه از این ماجرا گذشت تا با هم دعوا مون شد این اخرا خیلی بهانه گیر شده بود بعد از یک هفته زنگ زدم گوشیش خاموش بود نگران شدم رفتم در مدرسش امد پیشم

نفسم خیلی دلم برات تنگ شده بود خوب کاری کردی امدی

مونم گوشیت چرا خاموشه ؟

چیزی نگفت ولی چشماش از گفتن حرفی میترسید فهمیدم که دیگه مون من نیست من امدم

روز بد زنگ زدم باز گوشیش خاموش بود در مدرسش رفتم مدرسه ام نرفته بود  روز بعدش بهم زنگ زد

حامد من نامزد کردم تمومش کنیم

نمیدنم چرا اینجور شده بود منم حرفی نزدم

حالا اون رفته بود منم تنها با این شهر یک دنیا خاطره هر روز روزگار بیشتر خمم میکرد تو اتیشی میسوختم که اتشش اون رو اذیت نکنه تصمیم گرفتم برم ولی کجا نمیدونم فقط برم رفتم سربازی که از شهرم فرار کنم رفتم اموزشی افتادم شیراز بعدش تهران خدمت ما تموم شد برگشتیم به شهری که از یک طرف ازش فرار میکردم از طرف دیگه عاشقش بود رفتم دانشگاه ثبت نام کردم برق قبول شدم دیگه این حامد اون حامد نبود (خدا) از لحاظ مالی عوضش کرده بود خونشون جای خوبی بود حامد ولگرد مهندس برق شده بود چند سالی از جدای گذشت که خواهرش رو دیدم حسابی خانوم شده بود

سلام اجی چه خبر چشم حسود کور بزرگ شدی

سلام داداش مر۳۰ چکار میکنی عوض شدی موهات ریختن

منم خندیدم سرم رو پایین انداختم  اخه بهش میگم اجی

اجی از مونا چه خبر؟

سلامتی . راستی داداش حامد جریان چیه همیشه معین گوش میده؟

از خودش پرسیدی؟

اره ولی جوابم رو نداده

بازم بپرس بهت میگه

/اخه اون موقه ها همیشه با هم معین گوش میدادیم/

راستی داداش حامد زن نگرفتی ؟

نه بابا خودمم اضافی ام

دوست دختر داری؟

نه اجی 

اخه بد از اون دیگه نمخواستم کسی بیا تو زندگیم

بعد از جند روز به خواهرش زنگ زدم

سلام اجی

سلام داداش یادی از ما کردی؟

خواهش میکنم ما همیشه یاد شمایم

داداش میدونی کی اینجاست؟

مونا؟

اره!

گوشی رو بهش میدی؟

(منتظر ادامه این داستان باشید)